آنقدر عرق کرده بود که انگار در یک حوض پر از آب افتاده بود.پاهایش دیگر توان نداشتند.هرچه پاها به او بیشتر التماس می کردند،سر سختی بیشتری نشان می داد .ساعت ها می گذشت وپاها رنگ استراحت به خود ندیده بودند.رو به پاها کرد وگفت پاهای خسته من!زمان استراحت شما هم فرا می رسد.می دوید...ناگهان صدای مهیب انفجار...آخر لیاقت چمران این بود که حتی در لحظه شهادت به سوی معشوق بدود.پاهای او،اکنون مجال استراحت در جوار رضوان نعیم یافتند.

بنده و همراهانم شما و پیروانت در این دو خط مخالف می‌رویم باید دید عقلاء عالم به جسد کشته ما می‌خندند و یا به فاتحیت شما تحسین می‌کنند

 فرضاً به تمام مراتب فوق احتمال کذب رود یعنی بنده حقیقتاً یک فرد جاه‌طلب نفسانی تصور شده به مواعید جناب عالی متمایل گردم آن وقت عرض می‌کنم کسانی که تسلیم گردیده و ورقه ممهور دولت را در دست داشته‌اند همه را بدار آویخته حبس کرده و یا تبعید نمودید بنده را با چه رو بعد از این همه عملیات باز تکلیف به تسلیم شدن می‌نمایید؟! در خاتمه که درخواست ملاقات کرده بودید عرض می‌کنم اشخاصی که دارای شرافت قولی نیستند ملاقات کردن با ایشان از قاعده عقل بدور و بیرون است. فقط بین ما و شما را باید خداوند حکم فرماید‌ ـ

 کوچک جنگلی

با صلوات بر پیامبر و آلش راه های بسته باز می شود.

دومیش را برای سلامتی امام زمان عجل الله فرجه بلند تر

نورانی ترین عملیات بچه های جنگ ،نماز بود ........

امروز تو با این عملیات چه می کنی؟

باور کنید بار اول وآخر در عمرم بود که به این شعار حسابی از ته دل خندیدم وشاد شدم.دویدم به استقبال.علی با دیدن من از دوش درجه دار عراقی پایین پرید و بغلم کرد.تندتند صورتش را بوسیدم.علی هم صورتم را بوسید وخنده کنان گفت:می بینی ،حتی عراقی ها هم طرفدار پرسپولیس هستند!هر دو غش غش خندیدیم.عراقی ها هم که نمی دونستند دارند چه شعاری می دهند،با ترس ولرز همچنان فریاد می زدند:پرسپولیس هورا،استقلال سوراخ

روز قدس روز حیات اسلام است. 

امام خمینی (ره)

اسراییل از خانه عنکبوت ضعیف تر است

زمُلک تا به مَلک نغمه ی شبانه ی تست
ز نخلها به فلک بانگ عاشقانه ی تست

به جان ما زده آتش شراره های غمت
به گوش جان محبین حزین ترانه ی تست

هنوز یثرب و بطحاء و زمزم و کوفه
غمین ز داغ تو و محنت زمانه ی تست

کسی نبود که آلام دل به او گویی
که چاه ها پر از آلام صادقانه ی تست

نبود محرم رازی به غیر اصحابت
که راز عالم هستی میان شانه ی تست

کسی نگفت سلونی به جز تو در عالم
که علم کون و مکان در کتابخانه ی تست

به گوش طارم اعلا و عالم ملکوت
ز نخلهای کوفه مناجات عارفانه ی تست

اگر که تیغ به فرقت نواخت آن بد کیش
ولی سفارش قاتل بِهین نشانه ی تست

از آن زمان که اسیر کمند عشق توام
به روی صفحه ی دل نام وهم نشانه ی تست

مرا به گوشه ی چشمی تفقدی بنمای
رواق چشم (رهائی) گذار خانه ی تست

قدم گذار شبی بر دو دیده ی تر من
که دیده منتظر منّت شهانه ی تست

لحظه ی وصال  

     لختی برای گریستن

                                                                                          گلدسته های آسمان

                                                    رضایم به رضایت

کاشکی همسفر فرشته ها می شدم
زائر مشهد الرضا می شدم

در گمنامی مشترکیم ...ای شهید!

تو پلاکت را گم کرده ای

ومن هویتم را !

می دانی...!